VEENENDAAL. De Klaas Katerstraat is in een oude volksbuurt in het zuidelijke deel van de stad Veenendaal. Lange rijen huizen en evenzoveel auto’s. Maar de straat ligt er verlaten bij. Dat was begin jaren tachtig wel anders. In een van de huizen groeiden broer en zus Rafaël en Elvira op. Elvira herinnert zich de straat als een levendige gemeenschap waar altijd kinderen op straat
speelden. Zij vertrok bijna vijftien jaar geleden nadat haar ouders in Oostenrijk waren verongelukt.
  De Klaas Katerstraat staat opnieuw in de belangstelling nu een voormalig bewoner ervan verdacht wordt topcrimineel Fred Duijster te hebben vermoord. Van de buren herinnert slechts een enkeling zich de familie nog, of men wil er niet over praten: ‘Het was een gewone familie.’ Een oudere mevrouw die niet met name ge-noemd wil worden, denkt weleens terug aan vroeger. Ze herinnert zich nog dat Rafaël als kind altijd netjes aanbelde als een bal in haar tuin kwam. ‘Dat zag je in die dagen wel anders.’
  Ik heb met de zus van Rafaël du M. afgesproken op een terras aan de Hoofdstraat in de stad. Ze heeft ingestemd met het gesprek omdat ze de gelegenheid wil aangrijpen te benadrukken dat haar broer onschuldig. Ze stoort zich aan de negatieve berichtgeving over haar broer waarin het lijkt alsof hij al veroordeeld is. Elvira: ‘Ik ken Rafaël als geen ander. Ik weet zeker dat hij het niet gedaan heeft, maar de politie gaat ervan uit dat hij de dader is. Het is echt belachelijk.’
  Ze heeft vrijwel alleen positieve herinneringen aan haar jeugd in Veenendaal. ‘Ik herinner me de gezelligheid in de straat, de vriendinnen die ik er had, en natuurlijk was mijn broer er altijd. Rafaël was altijd in voor avontuur. Soms nam hij me mee op zijn zwerftochten. Ik zal nooit de keer vergeten dat hij voorstelde naar de Loosdrechtse te gaan en een bootje te huren. We konden toen allebei niet zeilen en ik weet nog dat we al na vijftig meter kapseisden. Mijn broer liet zich niet afschrikken en even later hadden we de smaak te pakken.’
  Na de dood van hun ouders werd Elvira opgevangen door familie in Waalwijk. Haar broer was toen al het huis uit. Ze zag hem in die jaren steeds verder ontsporen. Ze kan zich daardoor voorstellen dat mensen twijfels hebben nu haar broer verdacht wordt van moord. Rafaël du M. heeft een lange geschiedenis in de criminaliteit. ‘Maar dat zijn alleen maar kleine misdrijven’, vertelt ze daarover. ‘Ik herinner me zijn allereerste inbraak. De bewoners zagen de opengebroken deur en lieten de politie rondkijken. De televisie was weg en de drankkast was geplunderd. De volgende dag werden ze opgeschrikt door gesnurk. Dat was mijn broer. Die lag achter de bank te slapen met een fles in zijn hand. Het was gewoon knullig!’
  Elvira ontkent niet dat haar broer het slachtoffer gekend heeft. Een jaar geleden vertelde haar broer echter dat hij de misdaad voorgoed had afgezworen. Hij zat op dat moment in de gevangenis voor een inbraak in het gemeentehuis in Bilthoven. Na zijn vrijlating hield hij zijn woord. ‘Dat is een van de redenen waarom ik hem geloof. Sowieso heeft hij nooit een moord gepleegd. Dat is echt niets voor hem. Juist nu hij zijn leven gebeterd heeft, wordt hij verdacht van zoiets vreselijks, ik kan er met mijn hoofd niet bij. Ik mag hem van de politie niet bezoeken, maar ik kan me levendig voorstellen wat dit met hem doet. Ik heb het erg met hem te doen. Rafaël moet vrijkomen!’